ความจำเป็นของการฟื้นฟูสมรรถภาพมือตั้งแต่เนิ่นๆ

สำหรับผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองส่วนใหญ่ พวกเขาสามารถฟื้นความสามารถในการยืนและเดินผ่านการบำบัดฟื้นฟูสมรรถภาพได้อีกครั้งการฝึกฟื้นฟูสมรรถภาพอย่างเป็นระบบมีผลกระทบสำคัญต่อการฟื้นตัวของการทำงานของแขนขาไม่เพียงแต่ป้องกันและลดอาการบวม ส่งเสริมการรักษาเนื้อเยื่อที่เสียหาย แต่ยังบรรเทาอาการปวด ป้องกันการใช้กล้ามเนื้อในทางที่ผิด การไม่ใช้หรือความเมื่อยล้ามากเกินไป หลีกเลี่ยงความเสียหายรองของข้อต่อ ลดความไวต่อบริเวณที่ไวต่อแสงอำนวยความสะดวกการศึกษาใหม่และการเคลื่อนไหวทางประสาทสัมผัส สร้างการทำงานของประสาทสัมผัสใหม่ ฯลฯ เพื่อให้มือที่ได้รับบาดเจ็บสามารถฟื้นตัวได้ดีขึ้นการเข้าร่วมการออกกำลังกายเพื่อการฟื้นฟูอย่างจริงจังสามารถลดอาการบวมและการยึดเกาะของแขนขา ลดรอยแผลเป็นของเนื้อเยื่อรอบข้าง ส่งเสริมการรักษาเนื้อเยื่อที่เสียหาย ลดความตึงของข้อต่อและการฝ่อของกล้ามเนื้อ และสร้างความรู้สึกของแขนขาขึ้นมาใหม่

Mการเกิดขึ้นของต้น HและDใช่ฟังก์ชัน

01/Eเดมา

สภาพของผู้ป่วยข้างเตียงในช่วงแรกไม่คงที่ และผู้ป่วยส่วนใหญ่จำเป็นต้องได้รับการถ่ายเลือดและพักอยู่กับเข็มฉีดยาเข้าเส้นเลือดดำหลังจากที่เกิดโรคขึ้น มือของผู้ป่วยและแม้แต่บริเวณแขนจะบวมเนื่องจากความผิดปกติของการไหลเวียนโลหิตของแขนขา การกลับคืนสู่หลอดเลือดดำช้าหรือถูกปิดกั้น/การเผาผลาญสารอาหาร ความดัน ท่าทางที่ไม่เหมาะสม และการแช่ยาในระยะยาวในเวลาเดียวกัน ระดับของการควบคุมอาการบวมน้ำยังเป็นกุญแจสำคัญในการฟื้นตัวของการทำงานของมือในระยะต่อมา ซึ่งจะช่วยวางรากฐานที่ดีสำหรับการป้องกันกลุ่มอาการไหล่และมือ (อาการบวมน้ำ ความเจ็บปวด ความผิดปกติ)

02/Sไหล่Sการหลั่งไหล

เนื่องจากความผิดปกติของระบบประสาทส่วนกลาง ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อบริเวณข้อไหล่จึงอ่อนแอลง และแคปซูลข้อต่อจะผ่อนคลายในเวลาเดียวกัน เนื่องจากน้ำหนักของแขนขา ทำให้ไม่สามารถรักษาส่วนหัวของกระดูกต้นแขนไว้ที่ตำแหน่งเดิมและถูกแทนที่ได้นอกจากนี้ เนื่องจากการดำเนินการพยาบาลที่ไม่ใช่มืออาชีพโดยไม่มีคำแนะนำในการฟื้นฟูตั้งแต่เนิ่นๆ ในระยะแรก อาการเคลื่อนมักเกิดจากการไม่รับรู้ของแขนขาที่ได้รับผลกระทบในระหว่างกระบวนการพลิกตัวและเปลี่ยนตำแหน่ง

03/Mอื่น ๆDใช่ฟังก์ชัน

ผู้ป่วยจะมีอาการอัมพาตที่แขนขาหลายระดับหลังจากเกิดโรคหลอดเลือดสมองตามการจัดระยะการทำงานของมอเตอร์ของ Brunnstrom การทำงานของแขนขาส่วนบนของผู้ป่วยระยะเริ่มต้นส่วนใหญ่มีอยู่ในระยะที่ 1 ถึง 2 ซึ่งมีลักษณะเฉพาะคือความแข็งแรงของกล้ามเนื้อลดลง กล้ามเนื้อผิดปกติ (ลดลง/เพิ่มขึ้น) และการเคลื่อนไหวของข้อต่อที่จำกัดระยะที่ 1: ไม่มีการเคลื่อนไหวโดยสมัครใจ ไม่มีการเคลื่อนไหวของมือและแขนขาส่วนบนระยะที่ 2: มีปฏิกิริยาเชื่อมโยงและการเคลื่อนไหวที่เกี่ยวข้อง มีเพียงรูปแบบการเคลื่อนไหวร่วมมือในแขนขาส่วนบน งอมือเพียงเล็กน้อย และไม่มีการเคลื่อนไหวโดยสมัครใจ

04/SประสาทสัมผัสDใช่ฟังก์ชัน

ความผิดปกติทางประสาทสัมผัสส่งผลต่อระดับการทำงานโดยรวมของผู้ป่วย และความผิดปกติทางประสาทสัมผัสประเภทต่างๆ จะส่งผลต่อการทำงานของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่แตกต่างกันในผู้ป่วยข้างเตียงในช่วงแรกๆ การสูญเสียทางประสาทสัมผัสหรือการหายตัวไปเป็นเรื่องปกติ และการกระจายทางประสาทสัมผัสของรยางค์บนของผู้ป่วยมักจะทำให้ประสาทสัมผัส "เสื่อม" ลดลงตั้งแต่ปลายใกล้เคียงไปจนถึงปลายสุด

05/Dใช้/Dประเด็นปัญหาAถ้วยรางวัล

ในระยะแรกของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง เนื่องจากการทำงานทางกายภาพที่หลากหลายและสภาพแวดล้อมทางการแพทย์ (เช่น ในหอผู้ป่วยหนัก) ผู้ป่วยจึงไม่สามารถฟื้นตัวได้ทันเวลาความล้มเหลวในการทำกิจกรรมแขนขาทั้งแบบแอกทีฟและแบบพาสซีฟและการแทรกแซงการฟื้นฟูสมรรถภาพโดยมืออาชีพในระยะเริ่มแรก ส่งผลให้เกิดการยึดเกาะของข้อต่อ กล้ามเนื้อ และเอ็นหดตัวต่อเนื่องกัน ซึ่งเกิดจากการอยู่เป็นเวลานาน ส่งผลให้เกิดการฝ่อเมื่อเลิกใช้/เลิกใช้ ซึ่งส่งผลกระทบร้ายแรงต่อการติดตามผล ผลการฟื้นฟูและผลลัพธ์ของผู้ป่วย

วิธีการฝึกอบรมการฟื้นฟูการทำงานของมือ

01Sความแข็งแรงTฝนตก

การฝึกความแข็งแกร่งยังเป็นโมดูลการฝึกหลักของการทำงานของมืออีกด้วยโดยจะเสริมสร้างความแข็งแรงของกล้ามเนื้อบริเวณข้อมือหรือนิ้วมือผ่านการกระตุ้นด้วยไฟฟ้าหรือการเคลื่อนไหวแบบจับบางอย่างและการกระตุ้นด้วยตนเอง

02JครีมRแองเจิลของMตัวเลือกTฝนตก

ด้วยการยืดกล้ามเนื้อแบบพาสซีฟหรือการระดมข้อต่ออย่างมืออาชีพ การเคลื่อนไหวของข้อต่อเมตาคาร์โปฟาแลงเจียลหรือข้อต่อระหว่างฟันสามารถกลับคืนมาเพื่อทำหน้าที่ของมันได้

03TฝนตกถึงRให้ความรู้MเราTหนึ่ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการสโตรก นิ้วมีแนวโน้มที่จะงอและกำหมัด ซึ่งสาเหตุหลักมาจากความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นของกล้ามเนื้อเกร็งของนิ้วมือการบำบัดด้วยความร้อน รวมถึงการบำบัดด้วยขี้ผึ้ง การแช่ตัวด้วยการแพทย์แผนจีน หรือการยืดกล้ามเนื้อซ้ำๆ สามารถลดความตึงเครียดของกล้ามเนื้อของกล้ามเนื้อเฟล็กเซอร์ได้

04Fทางเข้าFความยืดหยุ่นTฝนตก

ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดคือการฝึกความยืดหยุ่นของนิ้วหลังจากที่การทำงานของนิ้วถึงระดับหนึ่งแล้ว ความยืดหยุ่นของนิ้วมือก็จะเพิ่มขึ้นด้วยการฝึกการใช้นิ้วมือต่อนิ้วหรือการจับสิ่งของต่างๆ ซึ่งเป็นรากฐานสำหรับความสามารถในการใช้ชีวิตประจำวันของผู้ป่วย

อุปกรณ์อัจฉริยะสำหรับการฟื้นฟูการทำงานของมือตั้งแต่เนิ่นๆ

หุ่นยนต์ฝึกการทำงานของมือแบบพาสซีฟ A5 เป็นอุปกรณ์ฝึกการทำงานของมือแบบพาสซีฟอัจฉริยะที่พัฒนาและผลิตโดย Yeecon Medicalโดยจำลองกฎการเคลื่อนไหวของนิ้วและข้อมือของมนุษย์ และเสนอการฝึกฟื้นฟูสมรรถภาพข้อต่อนิ้วและข้อมือของผู้ป่วยแบบพาสซีฟการฝึกแบบพาสซีฟแบบคอมโพสิตมีให้สำหรับนิ้วเดียว หลายนิ้ว ทุกนิ้ว ข้อมือ ตลอดจนนิ้วมือและข้อมือA5 ใช้ได้กับ:

1. การฟื้นฟูสมรรถภาพของข้อต่อหลังการบาดเจ็บที่มือและข้อมือ

2. การฟื้นฟูสมรรถภาพข้อตึงและการทำงานของข้อต่อหลังการผ่าตัดมือ

3. การฝึก ADL สำหรับมือและข้อมือ (กิจกรรมในชีวิตประจำวัน) หลังการบาดเจ็บของระบบประสาทส่วนกลาง