Scapulohumerale periartritisAls het niet tijdig en effectief wordt behandeld, zal het dat wel doenveroorzaken een beperkte schoudergewrichtsfunctie en bewegingsbereik.Er kan sprake zijn van uitgebreide gevoeligheid in het schoudergewricht, en deze kan uitstralen naar de nek en elleboog.In ernstige gevallen kan er sprake zijn van deltaspieratrofie in verschillende gradaties.
Wat zijn symptomen van scapulohumerale periartritis?
Het verloop van de ziekte is relatief lang.In eerste instantie is er sprake van paroxismale pijn in de schouder, en de meeste pijn is chronisch.Later wordt de pijn geleidelijk heviger en is meestal aanhoudend; de pijn kan zich uitbreiden naar de nek en de bovenste ledematen (vooral de elleboog).Schouderpijn is overdag mild en 's nachts hevig, en is gevoelig voor klimaatverandering (vooral kou).Na verergering van de ziekte zal het bewegingsbereik van het schoudergewricht in alle richtingen beperkt zijn.Als gevolg hiervan zal de ADL van de patiënt worden beïnvloed en zullen de ellebooggewrichtsfuncties in ernstige gevallen beperkt zijn.
De cyclus van scapulohumerale periartritis
1. Pijnperiode (duurt 2-9 maanden)
De belangrijkste manifestatie is pijn, waarbij het schoudergewricht, de bovenarm, de elleboog en zelfs de onderarm betrokken kunnen zijn.De pijn wordt verergerd tijdens activiteit en beïnvloedt de slaap.
2. Stijve periode (duurt 4-12 maanden)
Het is voornamelijk gewrichtsstijfheid; patiënten kunnen zelfs met behulp van de andere hand niet het volledige bewegingsbereik maken.
3. Herstelperiode (duurt 5-26 maanden)
Pijn en stijfheid herstelden geleidelijk, het hele ziekteproces van begin tot herstel duurt ongeveer 12-42 maanden.
Scapulohumerale periartritis is zelfgenezend
Scapulohumerale periartritis is zelfgenezend,de meeste mensen kunnen worden verbeterd door dagelijkse activiteiten als de symptomen mild zijn.Het tijdstip van natuurlijk herstel is echter niet voorspelbaar en duurt meestal maanden tot twee jaar.Een klein aantal mensen dat niet traint uit angst voor pijn, zal lokale verklevingen ervaren, wat resulteert in een beperkt bewegingsbereik van het schoudergewricht.
Daarom kunnen patiënten zelfmassage en functionele oefeningen doen om spieren en gewrichten te strekken, waardoor lokale spierspanning en spasmen worden geëlimineerd en de bloedcirculatie wordt bevorderd.Op deze manier kunnen patiënten de elasticiteit van de spieren en ligamenten rond de schouder verbeteren, adhesie voorkomen en het doel bereiken van het verlichten van pijn en het behouden van de schoudergewrichtsfunctie.
Misverstand van scapulohumerale periartritis
Misverstand 1: te veel vertrouwen op pijnstillers.
Uit statistieken blijkt dat de meeste geïnterviewden die acute schouderpijn hadden ervaren, ervoor kozen medicijnen te gebruiken voor pijnverlichting en -behandeling.Pijnstillers kunnen de pijn echter slechts lokaal tijdelijk verlichten of onder controle houden en de oorzaken van pijn kunnen niet goed worden behandeld.In plaats daarvan zal het chronische pijn veroorzaken.
Misverstand 2: weigeren pijnstillers te gebruiken uit angst voor bijwerkingen.
Sommige mensen weigeren pijnstillers te gebruiken uit angst voor bijwerkingen na manipulatie of artroscopie.Het gebruik van pijnstillers kan de pijn na de behandeling verminderen, wat goed is voor functionele inspanning en herstelbevordering.
Bovendien hebben recente onderzoeken aangetoond dat sommige analgetica het opnieuw optreden van verklevingen kunnen voorkomen.Daarom is het na manipulatie of arthroscopische behandeling noodzakelijk om op de juiste manier pijnstillers te gebruiken.
Misverstand 3: scapulohumerale periartritis heeft geen behandeling nodig, het zal vanzelf beter gaan.
In feite kan scapulohumerale periartritis schouderpijn en disfunctie veroorzaken.De zelfgenezing heeft vooral betrekking op de verlichting van schouderpijn.Maar in de meeste gevallen blijft het disfunctioneren bestaan.
Vanwege de compensatie van de scapula-activiteit voelen de meeste patiënten de functiebeperking niet.Het doel van de behandeling is om het ziekteverloop te verkorten, het herstel van de schoudergewrichtsfunctie te maximaliseren en de kwaliteit van leven van patiënten te verbeteren.
Misverstand 4: alle scapulohumerale periartritis kan worden hersteld door middel van inspanning
De belangrijkste symptomen zijn schouderpijn en disfunctie, maar niet alle scapulohumerale periartritis kan worden hersteld door middel van functieoefeningen.
In ernstige gevallen waarbij schouderadhesie en pijn ernstig zijn, is manipulatie noodzakelijk om de schouderfuncties te herstellen.Functionele oefening is slechts een belangrijke manier om de functie na manipulatie te behouden.
Misverstand 5: Manipulatie zal normaal weefsel belasten.
In feite richt manipulatie zich op de zwakste weefsels rond het schoudergewricht.Volgens het principe van de mechanica breekt het zwakste deel het eerst onder dezelfde rekkracht.Vergeleken met normaal weefsel is adhesief weefsel in alle opzichten veel zwakker.Zolang de manipulatie binnen het bereik van fysiologische activiteiten valt, mobiliseert het de adhesieve weefsels.
Met de toepassing van anesthesiemethoden, nadat de spier van de schouder van de patiënt is ontspannen, kost de manipulatie niet veel moeite en worden de veiligheid en het genezende effect aanzienlijk verbeterd.Het is onnodig om u zorgen te maken over de manipulatie binnen het normale fysiologische bereik, omdat het schoudergewricht zich vroeger binnen dit bereik bewoog.
Posttijd: 21 september 2020