Po udarze pacjenci często mają nieprawidłową funkcję równowagi ze względu na słabą siłę fizyczną, słabą zdolność kontroli ruchu, brak skutecznego przewidywania oraz brak postępowych i reaktywnych korekt postawy.Dlatego rehabilitacja równowagi może być najważniejszą częścią powrotu pacjenta do zdrowia.
Równowaga obejmuje regulację ruchu połączonych segmentów i powierzchni nośnej działającej na stawy nośne.Na różnych powierzchniach nośnych zdolność utrzymywania równowagi ciała umożliwia organizmowi efektywne wykonywanie codziennych czynności.
Rehabilitacja równowagi po udarze mózgu
Po udarze u większości pacjentów występują zaburzenia równowagi, co poważnie wpływa na jakość ich życia.Grupa mięśni rdzenia stanowi centrum funkcjonalnego łańcucha motorycznego i stanowi podstawę wszystkich ruchów kończyn.Kompleksowy trening siłowy i wzmacnianie grup mięśni tułowia to skuteczne sposoby na ochronę i przywrócenie równowagi kręgosłupa i grup mięśniowych oraz ułatwiają dokończenie ćwiczeń.Jednocześnie trening kluczowych grup mięśni pomaga poprawić zdolność organizmu do kontrolowania sytuacji w niestabilnych sytuacjach, poprawiając w ten sposób funkcję równowagi.
Badania kliniczne wykazały, że funkcję równowagi pacjentów można poprawić poprzez wzmocnienie ich stabilności tułowia poprzez skuteczny trening mięśni tułowia i tułowia pacjentów.Trening może znacznie poprawić stabilność, koordynację i równowagę pacjentów poprzez wzmocnienie efektu grawitacji podczas treningu, zastosowanie zasad biomechanicznych i wykonywanie ćwiczeń o zamkniętym łańcuchu.
Co obejmuje rehabilitacja równowagi po udarze?
Równowaga w pozycji siedzącej
1. Dotknij obiektu z przodu (zgięte biodro), z boku (obustronnie) i z tyłu ramieniem dysfunkcyjnym, a następnie wróć do pozycji neutralnej.
Uwaga
A.Odległość zasięgu powinna być dłuższa niż ramiona, ruch powinien uwzględniać ruch całego ciała i powinien sięgać do granicy jak najbliżej.
B.Ponieważ aktywność mięśni kończyn dolnych jest ważna dla utrzymania równowagi w pozycji siedzącej, ważne jest, aby podczas sięgania ramieniem z dysfunkcją, przykładać obciążenie do kończyny dolnej po stronie dysfunkcyjnej.
2. Obróć głowę i tułów, spójrz do tyłu przez ramię, wróć do pozycji neutralnej i powtórz po drugiej stronie.
Uwaga
A.Upewnij się, że pacjent obraca tułów i głowę, z tułowiem wyprostowanym i biodrami zgiętymi.
B.Zapewnij cel wizualny, zwiększ odległość skrętu.
C.Jeśli to konieczne, unieruchom stopę po stronie dysfunkcyjnej i unikaj nadmiernej rotacji bioder i odwiedzenia.
D.Upewnij się, że ręce nie służą do podparcia, a stopy się nie poruszają.
3, spójrz w górę na sufit i wróć do pozycji pionowej.
Uwaga
Pacjent może stracić równowagę i upaść do tyłu, dlatego ważne jest, aby przypominać mu, aby górna część ciała znajdowała się przed biodrem.
Stała równowaga
1. Stań z obiema stopami rozstawionymi na kilka centymetrów i spójrz w górę na sufit, a następnie wróć do pozycji pionowej.
Uwaga
Zanim spojrzysz w górę, skoryguj tendencję do tyłu, przypominając biodrom o ruchu do przodu (wyprost bioder poza położenie neutralne) ze stopami unieruchomionymi.
2, Stań z obiema stopami rozstawionymi na kilka centymetrów, obróć głowę i tułów, aby spojrzeć wstecz, wróć do pozycji neutralnej i powtórz po przeciwnej stronie.
Uwaga
A.Upewnij się, że utrzymujesz pozycję stojącą, a biodra są w pozycji wyciągniętej, gdy ciało się obraca.
B.Niedopuszczalne jest poruszanie stopą, a jeśli to konieczne, należy unieruchomić stopy pacjenta, aby uniemożliwić ruch.
C.Podaj cele wizualne.
Aportuj w pozycji stojącej
Stań i aportuj przedmioty z przodu, z boku (po obu stronach) i do tyłu jedną lub obiema rękami.Zmiana obiektów i zadań powinna przekraczać długość ramienia, zachęcając pacjentów do osiągnięcia swoich granic przed powrotem.
Uwaga
Ustal, że ruch ciała odbywa się w kostkach i biodrach, a nie tylko na tułowiu.
Wsparcie na jedną nogę
Ćwicz aportowanie, wykonując krok do przodu po obu stronach kończyn.
Uwaga
A.Upewnij się, że na początku treningu masz przy sobie wyprost bioder w pozycji stojącej oraz bandaże do podwieszania.
B.Krok do przodu na stopniach o różnej wysokości ze zdrową kończyną dolną może znacznie zwiększyć obciążenie dysfunkcyjnej kończyny.
Czas publikacji: 25 stycznia 2021 r