Paraplegie veroorzaakt door transversale laesies boven cervicale vergroting wordt hoge paraplegie genoemd.En dwarslaesie veroorzaakt door een dwarslaesie onder de derde thoracale wervel is een dwarslaesie van beide onderste ledematen.
In de acute fase van een dwarslaesie zijn het verlies van gevoel, beweging en reflex van beide ledematen onder het letselniveau, evenals het verlies van functie van de blaas en de anale sluitspier een spinale shock.De moderne westerse geneeskunde kent geen ideale behandeling voor deze ziekte, afgezien van een chirurgische behandeling in de acute fase van een dwarslaesie.
Veelvoorkomende oorzaken en symptomen van paraplegie
De afgelopen jaren is het aantal dwarslaesies snel toegenomen.De redenen hiervoor zijn in de eerste plaats dat er, als gevolg van de hoge ontwikkeling van de bouwsector, meer arbeidsongevallen plaatsvinden;ten tweede is er een groot aantal nieuwe automobilisten op de weg en nemen de verkeersongevallen toe;ten derde verhogen moeilijke competitiesporten ook de incidentie van ruggenmergletsels.Andere oorzaken zijn infecties, tumoren, degeneratieve ziekten enzovoort.
Een dwarslaesie kan leiden tot volledig of onvolledig verlies van beweging en gevoel onder het letselniveau.Tegelijkertijd zijn er veel complicaties die de zelfzorg en sociale activiteiten van patiënten ernstig beïnvloeden.
Veel voorkomende complicaties van paraplegie
1. Decubitus: komt meestal voor op benige uitsteeksels, zoals het lumbosacrale gebied en de hiel.Sepsis veroorzaakt door decubitusinfectie is een van de belangrijkste doodsoorzaken.
2. Luchtweginfectie: Het is gemakkelijk om een infectie van de bovenste luchtwegen te veroorzaken, wat resulteert in longontsteking, enz.
3. Urinewegstelsel: urineweginfectie en urinestenen, enz.
4. Cardiovasculair systeem: orthostatische hypotensie en veneuze trombose.
5. Skeletsysteem: osteoporose.
Doel van revalidatie bij dwarslaesie
1. Preventie van mogelijke complicaties.
2. Voorkom gewrichtsstijfheid en contractuur van ligamenten.
3. Voer gerichte spierstrekkingen uit om ervoor te zorgen dat de zelfzorgactiviteiten worden voltooid.
4. Geef training in zelfzorgvaardigheden.
5. Gebruik alternatieve methoden om het loopvermogen van patiënten te herstellen.
Vroege (bedlegerige periode) revalidatie
(1) Handhaaf een normale houding om decubitus te voorkomen.Er kan gebruik worden gemaakt van een decompressiebed of luchtkussen. Draai patiënten om en geef ze elke 2 uur een schouderklopje.
(2) Versterk de ademhalingstraining om longinfecties te voorkomen.Er kan gebruik worden gemaakt van borsttappen en houdingsdrainage.
(3) Gewrichtsbescherming en training om contractuur te voorkomen en de resterende spierkracht te behouden.
(4) Blaas- en rectumtraining.Wanneer u de katheter inbrengt, let er dan op dat u deze regelmatig vastklemt en plaatst om ervoor te zorgen dat de blaas 300-400 ml urine heeft om het herstel van de autonome contractiefunctie te vergemakkelijken.
(5) Psychotherapie.Extreme depressie, depressie en prikkelbaarheid.Geduld en nauwgezetheid moeten gepaard gaan met bemoedigende reacties.
Rehabilitatiebehandeling in herstelperiode
(1) Aanpassingstraining voor rechtop staan: het duurt ongeveer een week en de duur is gerelateerd aan het blessureniveau.
(2) Spierkracht- en gewrichtsstrektraining.Functionele elektrische stimulatie kan worden gebruikt voor spierkrachttraining.Het strekken van gewrichten en spieren is een must tijdens revalidatie.
(3) Zit- en evenwichtstraining: Correct zelfstandig zitten is het uitgangspunt van transfer-, rolstoel- en looptraining.
(4) Transfertraining: van bed naar rolstoel.
(5) Looptraining en rolstoeltraining.
Posttijd: 26 oktober 2020