การป้องกันข้อต่อ

เหตุใดการป้องกันข้อต่อจึงมีความสำคัญ?

มีผู้คนจำนวน 355 ล้านคนทั่วโลกที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคข้อต่อต่างๆและมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นที่จริงแล้วอายุขัยของข้อต่อมีจำกัด และเมื่อถึงอายุขัย ผู้คนก็จะมีโรคข้อต่อต่างๆ ตามมา!

อายุร่วมเพียง 60 ปี!อายุขัยของข้อต่อจะขึ้นอยู่กับยีนเป็นหลักและอายุการใช้งานที่ดีต่อสุขภาพโดยทั่วไปคือ 60 ปี

ถ้าผู้ใดมีอายุครบ 80 ปี แต่ข้อต่อหมดอายุการใช้งานเมื่อครบ 60 ปี จะต้องทนทุกข์ทรมานในอีก 20 ปีข้างหน้าอย่างไรก็ตาม หากวิธีการบำรุงรักษามีความเหมาะสม ข้อต่ออายุการใช้งาน 60 ปีจะสามารถทำงานได้นานกว่าสิบปีดังนั้นข้อต่อควรใช้ด้วยความระมัดระวัง!

เป็นอันตรายต่อการป้องกันข้อต่อคืออะไร?

1. หมอบ

การออกกำลังกายด้วยการวิ่งและกระโดดที่ออกแรงมากจะทำให้กระดูกสะบ้าเข่าสึกกร่อนมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณย่อตัวลงแล้วลุกขึ้นยืน มันจะสึกหรอข้อต่อมากที่สุดโดยเฉพาะผู้ที่กระดูกสะบ้าเสียหาย ควรลดท่าสควอชลง

2. การปีนภูเขาและอาคาร

หนังสือพิมพ์มักบอกว่าหญิงชราไม่สามารถลงไปได้เมื่อขึ้นไปบนภูเขาเนื่องจากเมื่อพวกเขาปีนภูเขา ภาระข้อต่อของพวกเขาจะอยู่ที่สี่หรือห้าเท่าตามปกติแรกๆก็ทนได้แต่ยิ่งขึ้นไปบนภูเขามากเท่าไหร่ก็ยิ่งปวดข้อมากเท่านั้นโดยทั่วไปแล้วพวกเขาไม่สามารถจัดการตัวเองได้จนถึงครึ่งหนึ่งของภูเขา

มันยากยิ่งกว่าสำหรับพวกเขาที่จะลงไปการปีนเขาใช้ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเป็นหลัก ในขณะที่การลงเนินอาจทำให้ข้อเข่าสึกหรอได้

นอกจากนี้ ผู้คนยังรู้สึกขาสั่นหลังจากลงเนินหรือชั้นล่างเป็นเวลานาน ซึ่งก็คือข้อต่อที่มีน้ำหนักเกินดังนั้นคนวัยกลางคนและวัยชราจึงควรใช้ลิฟต์ให้มากที่สุด

3. เช็ดพื้นบริเวณหัวเข่า

เมื่อคุกเข่าเช็ดพื้นแรงกดของสะบ้าจะอยู่ที่โคนขา ทำให้กระดูกอ่อนระหว่างกระดูกทั้งสองแตะพื้นโดยตรงควรหลีกเลี่ยง ไม่เช่นนั้นเข่าบางข้างจะเหยียดตรงไม่ได้

4. สปอร์ตบนพื้นปูน

กระดูกอ่อนข้อมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1 ถึง 2 มม. ช่วยลดแรงกดทับและปกป้องกระดูกจากการแตก

เมื่อแรงปฏิกิริยาขนาดใหญ่สะท้อนกลับระหว่างเล่นกีฬาบนพื้นซีเมนต์ จะทำให้เกิดความเสียหายอย่างมากต่อข้อต่อและกระดูก

5. การอยู่อาศัยเป็นเวลานาน

การนอนบนเตียงเป็นเวลานานๆ ก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีเช่นกันเมื่อกล้ามเนื้อแข็งตัว การปกป้องกระดูกจะลดลง

สำหรับคนหนุ่มสาว กล้ามเนื้อจะฟื้นตัวได้เร็ว แต่เมื่อเป็นผู้สูงอายุ กล้ามเนื้อจะฟื้นตัวได้ยากหลังจากการยืดกล้ามเนื้อดังนั้นควรออกกำลังกายกล้ามเนื้อเพื่อเพิ่มความมั่นคงของข้อต่อ

สี่สิ่งที่ต้องทำเพื่อการคุ้มครองร่วมกัน

1. ลดน้ำหนัก

สำหรับคนอ้วน ข้อเข่าคือ “แจ็ก”เมื่อคนออกกำลังกายจะรับแรงกระแทกได้มาก และการรับน้ำหนักทำให้ข้อเข่ารับได้ยากขึ้น ดังนั้น การลดน้ำหนักจึงเป็นสิ่งสำคัญในการบำรุงรักษาข้อต่อ

2. ว่ายน้ำ

สำหรับคนทั่วไป การออกกำลังกายข้อต่อที่ดีที่สุดคือการว่ายน้ำในน้ำ ร่างกายมนุษย์จะขนานกับพื้น และโดยพื้นฐานแล้วข้อต่อจะไม่รับภาระสำหรับหัวใจ แรงโน้มถ่วงนั้นเล็กที่สุดและยังดีต่อหัวใจด้วย

ผู้ที่เป็นโรคเรื้อรัง เช่น เบาหวาน ความดันโลหิตสูง ควรว่ายน้ำให้มากขึ้นผู้สูงอายุที่ว่ายน้ำไม่เป็นก็สามารถเดินในน้ำได้ โดยอาศัยการลอยตัวของน้ำ ทำให้ตัวเองได้ออกกำลังกายโดยใส่ข้อเข่าน้อยลง

3. การเสริมแคลเซียมอย่างเหมาะสม

นมและผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองอุดมไปด้วยแคลเซียมและมีอัตราการใช้สูง ดังนั้นผู้คนจึงควรรับประทานให้มากขึ้น

หนังกุ้ง ซอสงา สาหร่ายทะเล วอลนัท เมล็ดแตงโม มันฝรั่ง ฯลฯ สามารถเพิ่มปริมาณแคลเซียมได้ จึงช่วยปกป้องข้อเข่าได้

นอกจากนี้ กิจกรรมกลางแจ้ง การได้รับแสงแดด และการบริโภควิตามินดีสามารถช่วยส่งเสริมการดูดซึมแคลเซียมได้

4. พัฒนานิสัยที่ดี

สาวๆไม่ควรสวมรองเท้าส้นสูงเป็นเวลานานควรสวมรองเท้าที่นุ่มและมีพื้นรองเท้าแบบยืดหยุ่น เช่น รองเท้าลำลองที่มีส้นเตารีดซึ่งสามารถลดการสึกหรอและผลกระทบของแรงโน้มถ่วงต่อข้อต่อได้รองเท้าส้นแบนสักคู่อาจเป็นทางเลือกที่ดีระหว่างเดินทางไปกลับจากที่ทำงานหรือเมื่อเท้าเมื่อยล้าในที่ทำงาน

ผู้สูงอายุไม่ควรยกของหนัก ปีนสูง หรือยกของหนัก เพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายต่อข้อต่อ